Ο βελονισμός είναι μία ιατρική θεραπευτική μέθοδος. Τοποθετούμε λεπτές βελόνες σε διάφορα σημεία του σώματος τα οποία είναι καθορισμένα για κάθε ασθένεια, για 20 λεπτά τις πιο πολλές φορές. Η εισαγωγή των βελονών είναι ανώδυνη, σχεδόν αναιπαίσθητη και αναίμακτη. Τα σημεία αυτά αντιστοιχούν σε περιοχές που μεταφέρουν μηνύματα συγκεκριμένων νεύρων – νευροτόμια στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα του ανθρώπου και προκαλούν μία φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού. Αυτή συνήθως είναι η έκλυση ενδογενών ουσιών που διορθώνουν το πρόβλημα που υπάρχει. Αντί δηλαδή να πέρνουμε εξωγενώς ουσίες(τα φάρμακα), διεγείρουμε τον οργανισμό να παράγει τα δικά του.
Η μέθοδος χρονολογείται από τον δεύτερο π.χ. αιώνα και εφαρμόστηκε για πρώτη φορά στην Κίνα. O βελονισμός είναι ενα απο τα μέσα της θεραπείας της κινεζικής ιατρικής. Διάφορες μορφές βελονισμού διδάσκονται σήμερα σε όλο τον κόσμο και υπάρχουν διαφορετικές σχολές όπως είναι η κινέζικη,η γιαπωνέζικη,η βιετναμέζικη κλπ.
Στην Κίνα βασίστηκε στην παρατήρηση της ενέργειας του σώματός μας, που ονομάστηκε qi(τσι), και στηρίχθηκε στην θεωρία ροής της, αν και η ενέργεια αυτή δεν μοιάζει με καμμία άλλη που μετριέται με την επιστήμη της φυσικής.
Ανακαλύφθηκε πολύ πριν ανακαλύψουν οι επιστήμονες την Ανατομία και την Βιολογία και πιστεύεται πως η ασθένεια οφείλεται σε ένα μπλοκάρισμα της ενέργειας, μία ανισορροπία του yin και του yang (αρνητικό και θετικό στοιχείο),που προκαλείται από την δράση εξωτερικών παθογόνων παραγόντων ή εσωτερικών διαταραχών.
Με το βελονισμό σκοπεύουμε να θεραπεύσουμε παθήσεις,να βελτιώσουμε συμπτώματα, να προλάβουμε την εκδήλωση μιας ασθένειας, να τονώσουμε και να αναζωογονήσουμε τον οργανισμό, να σταματήσουμε τον οξύ ή χρόνιο πόνο, να ελαττώσουμε τα φάρμακα σε μια χρόνια πάθηση, να καταπολεμήσουμε τις εξαρτήσεις, τη παχυσαρκία, το κάπνισμα, τον αλκοολισμό και να περιορίσουμε το θεραπευτικό αδιέξοδο που συναντάμε συχνά σε χρόνιες παθήσεις. Ο βελονισμός έχει καθιερωθεί διεθνώς σαν ένα ολοκληρωμένο θεραπευτικό σύστημα. Στερείται παρενεργειών και είναι εντελώς ακίνδυνος όταν εφαρμόζεται από σωστά εκπαιδευμένους γιατρούς που αυστηρά τηρούν τους κανόνες εφαρμογής του. Στην Ελλάδα ο νόμος απαγορεύει την χρήση του βελονισμού σε μη γιατρούς γιατί είναι αναγνωρισμένος σαν ιατρική πράξη.
Η ιατρική κοινότητα παγκοσμίως αντιμετωπίζει με σοβαρότητα το θέμα του βελονισμού. Ο όγκος των εργασιών που εκπονούνται και ανακοινώνονται στα συνέδρια που γίνονται, με αυστηρά επιστημονικά και μεθοδολογικά κριτήρια καθημερινά μεγαλώνει, με αποτέλεσμα την πληρέστερη στατιστική καταγραφή της αποτελεσματικότητας του βελονισμού. Η πρόοδος της νευροφυσιολογίας και νευροφαρμακολογίας και η ανάπτυξη νέων τεχνικών απεικόνισης δείχνουν τα όρια της μεθόδου και τα σημεία δράσης των βελονών στο ΚΝΣ. Καταγράφονται οι ενδείξεις, οι αντενδείξεις και παρενέργειες του βελονισμού και θεσπίζονται αυστηροί κανόνες ως προς τη θεραπευτική διαδικασία. Σήμερα, η επιστημονική θεώρηση του βελονισμού επιτρέπει στους γιατρούς να εφαρμόσουν βελονισμό σε συνδυασμό με σύγχρονες τεχνικές (ηλεκτροβελονισμός και βελονισμός με λέιζερ).
Είναι πλέον αναμφίβολο ότι όλο και περισσότερο συχνά, ο βελονισμός βρίσκει απήχηση στις αναπτυγμένες δυτικές κοινωνίες όχι μόνο ανάμεσα στους πολίτες, δηλαδή στους πάσχοντες, αλλά κυρίως ανάμεσα στους κύκλους της επιστημονικής ιατρικής κοινότητας. Ακόμη και στην Αμερική, το κέντρο της τεχνολογίας και τεχνογνωσίας, το 64%(75 από 117) των Αμερικανικών Πανεπιστημίων Ιατρικής (Cornell, John Hopkins, UCLA, Maryland κ.α.) περιλαμβάνουν το βελονισμό στο πρόγραμμα εκπαίδευσης των φοιτητών ιατρικής. Και στην Ευρώπη διδάσκεται σαν μάθημα σε αρκετά Πανεπιστήμια όπως την Γαλλία και την Γερμανία και εκπονούνται Μάστερ (Msc) και Διδακτορικά (Phd). Το 1993, το έγκριτο ιατρικό περιοδικό New England Journal of Medicine δημοσίευσε τα αποτελέσματα μιας εθνικής έρευνας που αποκάλυψε ότι πάνω από 34% του Αμερικανικού λαού είχε καταφύγει τουλάχιστον σε μια μη συμβατική θεραπεία τον προηγούμενο χρόνο. Παράλληλα ειδικοί επιστήμονες από όλο τον κόσμο επισημαίνουν ότι τα ιατρικά συστήματα των εξελιγμένων δυτικών κρατών γίνονται πιο πολυπνευματικά και ολοκληρωμένα όταν αποδέχονται εναλλακτικές-συμπληρωματικές θεραπείες.
Επώδυνα σύνδρομα δηλαδή οι παθήσεις εκείνες στις οποίες ο πόνος είναι το προέχoν σύμπτωμα :
-Κεφαλαλγίες
-Ημικρανίες
-Νευραλγία τριδύμου
-Οσφυαλγία – Ισχιαλγία
-Οστεοαρθρίτιδες (ώμου,αγκώνα,χειρός,γόνατος κ.λ.π)
-Επικονδυλίτιδα αγκώνα
-Περιαρθρίτιδα ώμου
-Αυχενικό σύνδρομο
-Επώδυνες μυϊκές συσπάσεις (κράμπες )
-Πλευροδυνίες
-Δυσμηνόρροια
Λοιπά νοσήματα:
-Αϋπνία
-Εξάντληση
-Αγχώδεις εκδηλώσεις
-Γαστρίτιδα
-Δυσκοιλιότητα
-Κολίτιδες ( Ελκώδης – Σπαστική )
-Σεξουαλικές διαταραχές
-Αλλεργική ρινίτιδα
-Βρογχικό άσθμα
-Έξεις (Παχυσαρκία-Κάπνισμα-Αλκοολισμός)
-Νυκτερινή ενούρηση
-Έκζεμα
-Διαταραχές περιόδου
-Αλλεργίες
-Έρπης Ζωστήρας
-Υπογονιμότητα
Παραλύσεις και παρέσεις:
-η πάρεση του προσωπικού νεύρου και
-οι κινητικές διαταραχές των άνω και κάτω άκρων μετά από Α.Ε.Ε.
Αισθητικός βελονισμός